TUCHT - RECHT VAN VERDEDIGING - BIJSTAND ADVOCAAT
Het inrichtingshoofd verzet zich tegen de beslissing van de klachtencommissie dat er sprake was van een schending van de rechten van verdediging, meer bepaald het recht op bijstand van een advocaat.
De wet bepaalt dat de gedetineerde tijdens de tuchtprocedure recht heeft op bijstand van een advocaat. Dit is een essentieel rechtsbeginsel, dat ook in de praktijk mogelijk gemaakt moet worden.
Hoewel uit het administratief dossier blijkt dat de directie de opgegeven raadsman behoorlijk en tijdig heeft opgeroepen door de directie, werd in het verslag van de hoorzitting niet zorgvuldig weergegeven of klager de mogelijkheid heeft afgewezen om de zaak te uit te stellen om zich te laten bijstaan door een (andere, desgevallend pro deo) raadsman. Uit het feit dat klager zelf niet aanwezig was op de zitting, kan men niet zomaar afleiden dat hij afstand doet van zijn recht op verdediging en bijstand. Integendeel, hij verzet zich net tegen een zitting zonder advocaat. Deze werkwijze is bovendien in strijd met de eigen interne instructies van DG EPI die niet alleen aansporen tot een kort uitstel in deze omstandigheden, doch ook het belang van een verwijzing in het verslag van de hoorzitting benadrukken.
Hoewel de reden van de afwezigheid van de opgegeven raadsman niet ligt bij de gevangenisadministratie die deze immers behoorlijk opriep, ligt deze reden evenmin bij de gedetineerde zelf. Nu er geen ondubbelzinnige afstand van het recht op bijstand blijkt uit het dossier, acht de beroepscommissie het onredelijk dat de directie geen eenmalig uitstel kon verlenen om de bijstand toch mogelijk te maken. Dat geldt des te meer nu de oproeping in dit dossiers wel nipt was en er geen volledige werkdag tussen de oproeping en de zitting zelf zat.
De beroepscommissie bevestigt de beslissing van de klachtencommissie dat er een sprake was van een schending van het recht op bijstand. Het beroep is ongegrond.
Het inrichtingshoofd verzet zich tegen de beslissing van de klachtencommissie dat er sprake was van een schending van de rechten van verdediging, meer bepaald het recht op bijstand van een advocaat.
De wet bepaalt dat de gedetineerde tijdens de tuchtprocedure recht heeft op bijstand van een advocaat. Dit is een essentieel rechtsbeginsel, dat ook in de praktijk mogelijk gemaakt moet worden.
Hoewel uit het administratief dossier blijkt dat de directie de opgegeven raadsman behoorlijk en tijdig heeft opgeroepen door de directie, werd in het verslag van de hoorzitting niet zorgvuldig weergegeven of klager de mogelijkheid heeft afgewezen om de zaak te uit te stellen om zich te laten bijstaan door een (andere, desgevallend pro deo) raadsman. Uit het feit dat klager zelf niet aanwezig was op de zitting, kan men niet zomaar afleiden dat hij afstand doet van zijn recht op verdediging en bijstand. Integendeel, hij verzet zich net tegen een zitting zonder advocaat. Deze werkwijze is bovendien in strijd met de eigen interne instructies van DG EPI die niet alleen aansporen tot een kort uitstel in deze omstandigheden, doch ook het belang van een verwijzing in het verslag van de hoorzitting benadrukken.
Hoewel de reden van de afwezigheid van de opgegeven raadsman niet ligt bij de gevangenisadministratie die deze immers behoorlijk opriep, ligt deze reden evenmin bij de gedetineerde zelf. Nu er geen ondubbelzinnige afstand van het recht op bijstand blijkt uit het dossier, acht de beroepscommissie het onredelijk dat de directie geen eenmalig uitstel kon verlenen om de bijstand toch mogelijk te maken. Dat geldt des te meer nu de oproeping in dit dossiers wel nipt was en er geen volledige werkdag tussen de oproeping en de zitting zelf zat.
De beroepscommissie bevestigt de beslissing van de klachtencommissie dat er een sprake was van een schending van het recht op bijstand. Het beroep is ongegrond.