KC32/23-0041
Fondée
Compensation
Irrecevable
KC - Turnhout
Commission des plaintes
Autre décision directeur
Disciplinaire
Pas de décision du directeur
TUCHT - TOEREKENBAARHEID - GEEN BESLISSING DIRECTEUR - BEVOEGDHEID - SANCTIE - TEGEMOETKOMING
M.b.t. de klacht over de tuchtbeslissing. De klachtencommissie vindt het redelijk dat de directie de feiten zoals opgenomen in het RAD bewezen achtte. De directie kwalificeerde de feiten als het niet-naleven van de door het huishoudelijk reglement voorgeschreven bepalingen (artikel 130, 2° Basiswet). De klachtencommissie vindt de kwalificatie correct voor wat betreft de opgespaarde medicatie. Voor wat betreft de zelfgemaakte haken daarentegen wordt er volgens de klachtencommissie op geen enkele wijze gemotiveerd in welke zin deze haken een inbreuk op het huishoudelijk reglement uitmaken. De feiten deden zich voor op een meerpersoonscel. Klager betwist ter tuchtzitting niet dat een deel van de medicatie van hem is doch voert aan dat deze pillen er bij de vorige celcontrole ook al lagen. De directie motiveert afdoende waarom ze van mening is dat de opgespaarde medicatie een nieuwe inbreuk betreft tegenover de vorige celcontrole. De inbreuk met betrekking tot het huishoudelijk reglement, namelijk de opgespaarde pillen waarvan klager niet betwist dat ze van hem zijn, kon volgens de klachtencommissie aan klager toegerekend worden. Vervolgens motiveert de directie echter op geen enkele wijze waarom de inbreuk in verband met de zelfgemaakte haken (voor zover deze al als een inbreuk kunnen weerhouden worden, zie vorig punt) aan klager kunnen worden toegerekend. Volgens de klachtencommissie is er onvoldoende sprake van een individuele toerekening, zodat de motivering strijdig is met artikel 8 j° artikel 144 §6, tweede lid Basiswet. De klacht is gegrond. De tuchtbeslissing wordt vernietigd.
M.b.t. de klacht inzake de omstandigheden tijdens stakingen. Het niet-plaatsvinden van het bibliotheekmoment of de wandeling tijdens een stakingsdag betreft geen individuele beslissing van de directie ten aanzien van klager. De klacht is niet-ontvankelijk.
M.b.t. de klacht inzake het gebrek aan reactie van JWT. Een gebrek aan reactie van JWT betreft geen individuele beslissing van de directie ten aanzien van klager, nog een verzuim om een beslissing te nemen. JWT kadert immers in de hulp- en dienstverlening ten aanzien van gedetineerden, hetgeen onder de bevoegdheid van de Vlaamse Gemeenschap valt. De klacht is niet-ontvankelijk.
M.b.t. de klacht inzake het overlegorgaan. De niet-samenroeping van het overlegorgaan betreft geen geïndividualiseerde beslissing ten aanzien van klager doch betreft een algemeen gegeven dat zich uitstrekt ten aanzien van alle gedetineerden. De klacht is niet-ontvankelijk.
M.b.t. de klacht inzake het verzuim om de gedetineerde te bezoeken tijdens de ATV. Artikel 141 Basiswet bepaalt dat de gedetineerde die het voorwerp uitmaakt van een ATV minstens wekelijks bezocht wordt door de directeur en een arts, die zich vergewissen van de toestand van de gedetineerde en nagaan of de gedetineerde geen klachten of opmerkingen te formuleren heeft. Deze bepaling omschrijft een zogenaamde ‘zorgplicht’ van de directie. Klager voert aan dat de directie verzuimt om langs te komen tijdens de ATV. De directie bevestigt dat dit inderdaad niet automatisch gebeurt, maar dat de gedetineerden hiertoe een rapportbriefje aan de directie moeten richten. De klachtencommissie stelt vast dat de gedetineerde die het voorwerp uitmaakt van een ATV wettelijk gezien minstens wekelijks bezocht wordt door de directeur. Dit bezoek is niet afhankelijk van een actieve vraag van de gedetineerde. De klacht is gegrond. Klager krijgt een tegemoetkoming van één ongestoord bezoek.
M.b.t. de klacht over de tuchtbeslissing. De klachtencommissie vindt het redelijk dat de directie de feiten zoals opgenomen in het RAD bewezen achtte. De directie kwalificeerde de feiten als het niet-naleven van de door het huishoudelijk reglement voorgeschreven bepalingen (artikel 130, 2° Basiswet). De klachtencommissie vindt de kwalificatie correct voor wat betreft de opgespaarde medicatie. Voor wat betreft de zelfgemaakte haken daarentegen wordt er volgens de klachtencommissie op geen enkele wijze gemotiveerd in welke zin deze haken een inbreuk op het huishoudelijk reglement uitmaken. De feiten deden zich voor op een meerpersoonscel. Klager betwist ter tuchtzitting niet dat een deel van de medicatie van hem is doch voert aan dat deze pillen er bij de vorige celcontrole ook al lagen. De directie motiveert afdoende waarom ze van mening is dat de opgespaarde medicatie een nieuwe inbreuk betreft tegenover de vorige celcontrole. De inbreuk met betrekking tot het huishoudelijk reglement, namelijk de opgespaarde pillen waarvan klager niet betwist dat ze van hem zijn, kon volgens de klachtencommissie aan klager toegerekend worden. Vervolgens motiveert de directie echter op geen enkele wijze waarom de inbreuk in verband met de zelfgemaakte haken (voor zover deze al als een inbreuk kunnen weerhouden worden, zie vorig punt) aan klager kunnen worden toegerekend. Volgens de klachtencommissie is er onvoldoende sprake van een individuele toerekening, zodat de motivering strijdig is met artikel 8 j° artikel 144 §6, tweede lid Basiswet. De klacht is gegrond. De tuchtbeslissing wordt vernietigd.
M.b.t. de klacht inzake de omstandigheden tijdens stakingen. Het niet-plaatsvinden van het bibliotheekmoment of de wandeling tijdens een stakingsdag betreft geen individuele beslissing van de directie ten aanzien van klager. De klacht is niet-ontvankelijk.
M.b.t. de klacht inzake het gebrek aan reactie van JWT. Een gebrek aan reactie van JWT betreft geen individuele beslissing van de directie ten aanzien van klager, nog een verzuim om een beslissing te nemen. JWT kadert immers in de hulp- en dienstverlening ten aanzien van gedetineerden, hetgeen onder de bevoegdheid van de Vlaamse Gemeenschap valt. De klacht is niet-ontvankelijk.
M.b.t. de klacht inzake het overlegorgaan. De niet-samenroeping van het overlegorgaan betreft geen geïndividualiseerde beslissing ten aanzien van klager doch betreft een algemeen gegeven dat zich uitstrekt ten aanzien van alle gedetineerden. De klacht is niet-ontvankelijk.
M.b.t. de klacht inzake het verzuim om de gedetineerde te bezoeken tijdens de ATV. Artikel 141 Basiswet bepaalt dat de gedetineerde die het voorwerp uitmaakt van een ATV minstens wekelijks bezocht wordt door de directeur en een arts, die zich vergewissen van de toestand van de gedetineerde en nagaan of de gedetineerde geen klachten of opmerkingen te formuleren heeft. Deze bepaling omschrijft een zogenaamde ‘zorgplicht’ van de directie. Klager voert aan dat de directie verzuimt om langs te komen tijdens de ATV. De directie bevestigt dat dit inderdaad niet automatisch gebeurt, maar dat de gedetineerden hiertoe een rapportbriefje aan de directie moeten richten. De klachtencommissie stelt vast dat de gedetineerde die het voorwerp uitmaakt van een ATV wettelijk gezien minstens wekelijks bezocht wordt door de directeur. Dit bezoek is niet afhankelijk van een actieve vraag van de gedetineerde. De klacht is gegrond. Klager krijgt een tegemoetkoming van één ongestoord bezoek.