KC32/21-0069
Fondée
Compensation
KC - Turnhout
Commission des plaintes
Mesure de sécurité particulière
BIJZONDERE VEILIGHEIDSMAATREGEL - MOTIVERING - TEGEMOETKOMING
De Klachtencommissie stelt vast dat de motivering van de maatregelen gebrekkig is:
- De eerste maatregel van de uitsluiting van deelname aan bepaalde activiteiten wordt eenvoudigweg niet gemotiveerd.
- De tweede maatregel van het verplicht verblijf in de hem toegewezen verblijfsruimte wordt gemotiveerd met een standaardformulering (“Gelet op het aanhoudend gevaar dat van betrokkene uitgaat voor de fysieke en psychische integriteit van derden, achten wij dit noodzakelijk”).
Artikel 8 j° artikel 110 van de Basiswet (impliciet) en CB nr. 156 (expliciet) vereisen dat er voor elke genomen maatregel op zichzelf een motivering moet worden geboden. De summiere motivering die wordt geboden haalt bovendien niet aan welke “ernstige aanwijzingen” er voorhanden zouden zijn (de toepassingsvoorwaarde voor het opleggen van een BVM). Het kan niet de bedoeling zijn dat de beslissing enkel zou kunnen begrepen worden mits samenlezen ervan met het verslag van het horen van de gedetineerde en dat klager (of de Klachtencommissie) zelf maar de elementen uit dat verslag dient te halen die zouden kunnen gekwalificeerd worden als een ernstige aanwijzing (of in casu het “aanhoudend gevaar”). De motivering van de BVM voldoet dan ook niet aan de vereisten van artikel 8 j° artikel 110 van de Basiswet. De klacht is gegrond. De verlenging van de BVM wordt vernietigd. Klager krijgt als tegemoetkoming een extra bezoekmoment.
De Klachtencommissie stelt vast dat de motivering van de maatregelen gebrekkig is:
- De eerste maatregel van de uitsluiting van deelname aan bepaalde activiteiten wordt eenvoudigweg niet gemotiveerd.
- De tweede maatregel van het verplicht verblijf in de hem toegewezen verblijfsruimte wordt gemotiveerd met een standaardformulering (“Gelet op het aanhoudend gevaar dat van betrokkene uitgaat voor de fysieke en psychische integriteit van derden, achten wij dit noodzakelijk”).
Artikel 8 j° artikel 110 van de Basiswet (impliciet) en CB nr. 156 (expliciet) vereisen dat er voor elke genomen maatregel op zichzelf een motivering moet worden geboden. De summiere motivering die wordt geboden haalt bovendien niet aan welke “ernstige aanwijzingen” er voorhanden zouden zijn (de toepassingsvoorwaarde voor het opleggen van een BVM). Het kan niet de bedoeling zijn dat de beslissing enkel zou kunnen begrepen worden mits samenlezen ervan met het verslag van het horen van de gedetineerde en dat klager (of de Klachtencommissie) zelf maar de elementen uit dat verslag dient te halen die zouden kunnen gekwalificeerd worden als een ernstige aanwijzing (of in casu het “aanhoudend gevaar”). De motivering van de BVM voldoet dan ook niet aan de vereisten van artikel 8 j° artikel 110 van de Basiswet. De klacht is gegrond. De verlenging van de BVM wordt vernietigd. Klager krijgt als tegemoetkoming een extra bezoekmoment.