ORDEMAATREGEL - ARBEID - ONTSLAG
Hoewel de ontslagbeslissing zelf niet tot bij klager kwam, was het voor hem duidelijk dat er wellicht sprake was van een ontslagbeslissing van zodra hem meegedeeld werd dat hij als ‘werkloos’ aangegeven stond op de lijst. Klager wist immers dat hij zelf geen ontslag had genomen. De directie geeft in haar verweer ook aan dat klager op 4 april 2022 ontslagen werd, maar dat de ontslagbeslissing ten aanzien van klager omwille van een administratieve vergissing niet op de juiste manier gefinaliseerd werd. De klacht werd op 9 april 2022 genoteerd. De klacht is ontvankelijk.
Hoewel klager zelf initieel geen ontslagbeslissing ontving, werd er volgens de directie op 4 april 2022 een verzoek tot ontslag aan de directie voorgelegd vanuit het werkhuis. Het formulier “beslissing tot ontslag” werd teruggestuurd naar het werkhuis met het oog op aanpassingen qua formulering en grammatica. Nadien kwam het door een administratieve vergissing niet tot ondertekening van de ontslagbeslissing door de directie en kwam de ontslagbeslissing niet tot bij klager. Naar aanleiding van een schrijven van de Commissie van Toezicht werd deze vergissing rechtgezet, waardoor de beslissing alsnog aan klager werd betekend. Hoewel de directie stelt dat er sprake is van een administratieve vergissing, blijkt volgens de Klachtencommissie uit de werkwijze zoals beschreven in het schriftelijk verweer én ter zitting dat de eigenlijke ontslagbeslissing niet door een directeur werd genomen, maar door een personeelslid van het werkhuis.
De Klachtencommissie stelt immers vast
- dat de motivering van de beslissing werd overgelaten aan het personeel van het werkhuis en
- dat de ontslagbeslissing nog vóór ze formeel werd genomen door de directie, d.w.z. voordat er sprake was van een finaal akkoord van de directie (de ondertekening van een aangepaste tekst), reeds als ‘genomen’ beschouwd werd. Het ontslag werd immers reeds als zodanig doorgegeven aan de centrale dienst, want klager werd als ‘werkloos’ aangemerkt op de lijst. Er is dan ook sprake van het nemen van een beslissing door iemand die hier niet bevoegd voor is.
Volgens de Klachtencommissie kan de bestreden beslissing de legaliteitstoets niet doorstaan, wegens strijdigheid met een in de gevangenis geldend wettelijk voorschrift (huishoudelijk reglement). De klacht is gegrond. De ontslagbeslissing wordt vernietigd.
Hoewel de ontslagbeslissing zelf niet tot bij klager kwam, was het voor hem duidelijk dat er wellicht sprake was van een ontslagbeslissing van zodra hem meegedeeld werd dat hij als ‘werkloos’ aangegeven stond op de lijst. Klager wist immers dat hij zelf geen ontslag had genomen. De directie geeft in haar verweer ook aan dat klager op 4 april 2022 ontslagen werd, maar dat de ontslagbeslissing ten aanzien van klager omwille van een administratieve vergissing niet op de juiste manier gefinaliseerd werd. De klacht werd op 9 april 2022 genoteerd. De klacht is ontvankelijk.
Hoewel klager zelf initieel geen ontslagbeslissing ontving, werd er volgens de directie op 4 april 2022 een verzoek tot ontslag aan de directie voorgelegd vanuit het werkhuis. Het formulier “beslissing tot ontslag” werd teruggestuurd naar het werkhuis met het oog op aanpassingen qua formulering en grammatica. Nadien kwam het door een administratieve vergissing niet tot ondertekening van de ontslagbeslissing door de directie en kwam de ontslagbeslissing niet tot bij klager. Naar aanleiding van een schrijven van de Commissie van Toezicht werd deze vergissing rechtgezet, waardoor de beslissing alsnog aan klager werd betekend. Hoewel de directie stelt dat er sprake is van een administratieve vergissing, blijkt volgens de Klachtencommissie uit de werkwijze zoals beschreven in het schriftelijk verweer én ter zitting dat de eigenlijke ontslagbeslissing niet door een directeur werd genomen, maar door een personeelslid van het werkhuis.
De Klachtencommissie stelt immers vast
- dat de motivering van de beslissing werd overgelaten aan het personeel van het werkhuis en
- dat de ontslagbeslissing nog vóór ze formeel werd genomen door de directie, d.w.z. voordat er sprake was van een finaal akkoord van de directie (de ondertekening van een aangepaste tekst), reeds als ‘genomen’ beschouwd werd. Het ontslag werd immers reeds als zodanig doorgegeven aan de centrale dienst, want klager werd als ‘werkloos’ aangemerkt op de lijst. Er is dan ook sprake van het nemen van een beslissing door iemand die hier niet bevoegd voor is.
Volgens de Klachtencommissie kan de bestreden beslissing de legaliteitstoets niet doorstaan, wegens strijdigheid met een in de gevangenis geldend wettelijk voorschrift (huishoudelijk reglement). De klacht is gegrond. De ontslagbeslissing wordt vernietigd.