ORDEMAATREGEL - ARBEID - ONTSLAG - HANDTEKENING - MOTIVERING
Uit de schriftelijke stukken en uit de antwoorden van de directie ter zitting blijkt dat de ontslagbeslissing niet door een directeur werd genomen, maar door een beambte die hiervoor niet bevoegd is. De bestreden beslissing doorstaat de legaliteitstoets niet. Overeenkomstig artikel 158 §2, 1° van de Basiswet moet de klacht dan ook gegrond verklaard worden wegens strijdigheid met een in de gevangenis geldend wettelijk voorschrift (Huishoudelijk Reglement). Hoewel dit element op zich afdoende is om de bestreden beslissing te vernietigen, wenst de Klachtencommissie te benadrukken dat zelfs wanneer de beslissing wél door een directeur genomen zou zijn, ze ook dan de legaliteitstoets niet zou doorstaan, nu artikel 8 van de Basiswet vereist dat alle beslissingen die in het kader van de Basiswet worden genomen met redenen omkleed zijn. De motivering van de ontslagbeslissing is dermate summier, dat de Klachtencommissie van oordeel is dat zij noch in feite, noch in rechte voldoet aan de motiveringsverplichting van artikel 8 van de Basiswet. De motivering van de ontslagbeslissing maakt immers geen melding van de bepaling van het Huishoudelijk Reglement waarop zij geënt is. Inhoudelijk beperkt zij zich bovendien tot het vermeende gebrek aan motivatie en de arrogante houding van de klager, terwijl de overige redenen die aangehaald worden in het schriftelijk verweer en die ook herhaald werden ter zitting, niet vermeld werden. De Klachtencommissie is van oordeel dat klager nochtans het recht heeft om op de hoogte gesteld te worden van de waarheidsgetrouwe en volledige aanleiding van zijn ontslag, zodat deze redenen deel hadden moeten uitmaken van de schriftelijke motivering. De klacht is gegrond. De ontslagbeslissing van 29 oktober 2020 wordt vernietigd. De directie moet een nieuwe beslissing nemen met inachtneming van de uitspraak van de Klachtencommissie, binnen 15 dagen volgend op de betekening van de beslissing.
Uit de schriftelijke stukken en uit de antwoorden van de directie ter zitting blijkt dat de ontslagbeslissing niet door een directeur werd genomen, maar door een beambte die hiervoor niet bevoegd is. De bestreden beslissing doorstaat de legaliteitstoets niet. Overeenkomstig artikel 158 §2, 1° van de Basiswet moet de klacht dan ook gegrond verklaard worden wegens strijdigheid met een in de gevangenis geldend wettelijk voorschrift (Huishoudelijk Reglement). Hoewel dit element op zich afdoende is om de bestreden beslissing te vernietigen, wenst de Klachtencommissie te benadrukken dat zelfs wanneer de beslissing wél door een directeur genomen zou zijn, ze ook dan de legaliteitstoets niet zou doorstaan, nu artikel 8 van de Basiswet vereist dat alle beslissingen die in het kader van de Basiswet worden genomen met redenen omkleed zijn. De motivering van de ontslagbeslissing is dermate summier, dat de Klachtencommissie van oordeel is dat zij noch in feite, noch in rechte voldoet aan de motiveringsverplichting van artikel 8 van de Basiswet. De motivering van de ontslagbeslissing maakt immers geen melding van de bepaling van het Huishoudelijk Reglement waarop zij geënt is. Inhoudelijk beperkt zij zich bovendien tot het vermeende gebrek aan motivatie en de arrogante houding van de klager, terwijl de overige redenen die aangehaald worden in het schriftelijk verweer en die ook herhaald werden ter zitting, niet vermeld werden. De Klachtencommissie is van oordeel dat klager nochtans het recht heeft om op de hoogte gesteld te worden van de waarheidsgetrouwe en volledige aanleiding van zijn ontslag, zodat deze redenen deel hadden moeten uitmaken van de schriftelijke motivering. De klacht is gegrond. De ontslagbeslissing van 29 oktober 2020 wordt vernietigd. De directie moet een nieuwe beslissing nemen met inachtneming van de uitspraak van de Klachtencommissie, binnen 15 dagen volgend op de betekening van de beslissing.