KC10/24-0039
Fondée
KC - Hasselt
Commission des plaintes
Autre décision directeur
ORDEMAATREGEL - CEL - MOTIVERING
Op de cel van klager werden urinebuisjes aangetroffen die het mogelijk maken de verplichte drugstesten zoals omschreven in de engagementsverklaring die klager ondertekende, te omzeilen. Een verwijdering van de sectie wordt dan ook als terecht gezien door de directie.
De bevoegdheid van de directie tot toewijzing van een verblijfsruimte aan een gedetineerde wordt niet nader geregeld in de Basiswet. Deze beslissing moet dus niet aan specifieke voorwaarden voldoen. In principe kan men zulke beslissing zelfs mondeling nemen en moet ze nadien niet noodzakelijk in een schriftelijke beslissing verankerd worden. De directie beslist dus op discretionaire wijze op welke vleugel een gedetineerde verblijft. De klachtencommissie kan hierdoor enkel overgaan tot het toetsen van de redelijkheid van de beslissing. De directie is echter wel verplicht om al haar beslissingen genomen in het kader van de Basiswet te motiveren.
De klachtencommissie stelt vast dat klager de engagementsverklaring in verband met het verblijf op sectie 12 heeft ondertekend. In de engagementsverklaring staat onder andere dat op vraag van het personeel de gedetineerde actief meewerkt aan drugstesten en urinecontroles. Bovendien wordt een nultolerantie wat betreft verdovende middelen gehanteerd. De klachtencommissie stelt daarnaast vast dat een RAD werd opgesteld omdat men buisjes met vloeistof had gevonden achter de verwarming in de cel waar klager verbleef. Op basis hiervan kwam de directie tot het besluit dat klager de urinecontroles had omzeild waardoor hij de engagementsverklaring voor het verblijf op sectie 12 had geschonden. De klachtencommissie meent dat op grond van de stukken niet werd aangetoond dat klager de urinecontroles heeft omzeild. De dossierstukken bevatten geen resultaten van urinecontroles. Klager heeft tijdens de zitting ook verklaard dat hij na de vondst van de buisjes zelf heeft gevraagd om een urinecontrole te mogen afleggen, hetgeen werd geweigerd. De klachtencommissie is van oordeel dat de beslissing van de directie om klager te verwijderen van sectie 12 louter op grond van de vondst van buisjes in de cel waar hij en zijn celgenoot verbleven, onredelijk en onbillijk was. Om deze reden is de klacht gegrond.
Op de cel van klager werden urinebuisjes aangetroffen die het mogelijk maken de verplichte drugstesten zoals omschreven in de engagementsverklaring die klager ondertekende, te omzeilen. Een verwijdering van de sectie wordt dan ook als terecht gezien door de directie.
De bevoegdheid van de directie tot toewijzing van een verblijfsruimte aan een gedetineerde wordt niet nader geregeld in de Basiswet. Deze beslissing moet dus niet aan specifieke voorwaarden voldoen. In principe kan men zulke beslissing zelfs mondeling nemen en moet ze nadien niet noodzakelijk in een schriftelijke beslissing verankerd worden. De directie beslist dus op discretionaire wijze op welke vleugel een gedetineerde verblijft. De klachtencommissie kan hierdoor enkel overgaan tot het toetsen van de redelijkheid van de beslissing. De directie is echter wel verplicht om al haar beslissingen genomen in het kader van de Basiswet te motiveren.
De klachtencommissie stelt vast dat klager de engagementsverklaring in verband met het verblijf op sectie 12 heeft ondertekend. In de engagementsverklaring staat onder andere dat op vraag van het personeel de gedetineerde actief meewerkt aan drugstesten en urinecontroles. Bovendien wordt een nultolerantie wat betreft verdovende middelen gehanteerd. De klachtencommissie stelt daarnaast vast dat een RAD werd opgesteld omdat men buisjes met vloeistof had gevonden achter de verwarming in de cel waar klager verbleef. Op basis hiervan kwam de directie tot het besluit dat klager de urinecontroles had omzeild waardoor hij de engagementsverklaring voor het verblijf op sectie 12 had geschonden. De klachtencommissie meent dat op grond van de stukken niet werd aangetoond dat klager de urinecontroles heeft omzeild. De dossierstukken bevatten geen resultaten van urinecontroles. Klager heeft tijdens de zitting ook verklaard dat hij na de vondst van de buisjes zelf heeft gevraagd om een urinecontrole te mogen afleggen, hetgeen werd geweigerd. De klachtencommissie is van oordeel dat de beslissing van de directie om klager te verwijderen van sectie 12 louter op grond van de vondst van buisjes in de cel waar hij en zijn celgenoot verbleven, onredelijk en onbillijk was. Om deze reden is de klacht gegrond.