KC10/24-0031
Non fondée
Irrecevable
KC - Hasselt
Commission des plaintes
Mesure provisoire
Disciplinaire
Mesure d'ordre
Fouille à corps
ORDEMAATREGEL - CEL - VERBODEN SUBSTANTIES
Betrokkene werd verwijderd van sectie 12 na vondst van buisjes urine (waarmee de verplichte urinecontroles omzeild kunnen worden). Nochtans ondertekende klager de engagementsverklaring waarin hij akkoord ging om actief mee te werken aan deze controles en op de hoogte was van de nultolerantie. Betrokkene testte ook twee keer negatief bij de drugscontrole terwijl hij, zoals hij zelf aangeeft, positief moest testen omwille van benzogebruik.
De bevoegdheid van de directie tot toewijzing van een verblijfsruimte aan een gedetineerde wordt niet nader geregeld in de Basiswet. Deze beslissing moet dus niet aan specifieke voorwaarden voldoen. In principe kan men zulke beslissing zelfs mondeling nemen en moet ze nadien niet noodzakelijk in een schriftelijke beslissing verankerd worden. De directie beslist dus op discretionaire wijze op welke vleugel een gedetineerde verblijft. De klachtencommissie kan hierdoor enkel overgaan tot het toetsen van de redelijkheid van de beslissing. De directie is echter wel verplicht om al haar beslissingen genomen in het kader van de Basiswet te motiveren.
De klachtencommissie stelt vast dat klager de engagementsverklaring in verband met het verblijf op sectie 12 heeft ondertekend. In de engagementsverklaring staat onder andere dat op vraag van het personeel de gedetineerde actief meewerkt aan drugstesten en urinecontroles. Bovendien wordt een nultolerantie wat betreft verdovende middelen gehanteerd. De klachtencommissie stelt daarnaast vast dat klager tweemaal een negatieve urinecontrole aflegde terwijl hij in zijn klacht verklaart wel nog benzo’s te nemen waardoor zijn urinecontroles positief zouden moeten zijn zoals ook het geval was na de eerste controle. Tenslotte stelt de klachtencommissie vast dat een RAD werd opgesteld omdat men buisjes met vloeistof had gevonden achter de verwarming in de cel waar klager verbleef. Op basis van al deze elementen kwam de directie tot het besluit dat klager de urinecontroles had omzeild waardoor hij de engagementsverklaring voor het verblijf op sectie 12 had geschonden. De klachtencommissie meent op grond van de stukken tot hetzelfde besluit te komen waardoor zij van oordeel is dat de beslissing van de directeur om klager naar een andere sectie over te brengen niet onredelijk of onbillijk was. Om deze redenen is de klacht ongegrond.
Betrokkene werd verwijderd van sectie 12 na vondst van buisjes urine (waarmee de verplichte urinecontroles omzeild kunnen worden). Nochtans ondertekende klager de engagementsverklaring waarin hij akkoord ging om actief mee te werken aan deze controles en op de hoogte was van de nultolerantie. Betrokkene testte ook twee keer negatief bij de drugscontrole terwijl hij, zoals hij zelf aangeeft, positief moest testen omwille van benzogebruik.
De bevoegdheid van de directie tot toewijzing van een verblijfsruimte aan een gedetineerde wordt niet nader geregeld in de Basiswet. Deze beslissing moet dus niet aan specifieke voorwaarden voldoen. In principe kan men zulke beslissing zelfs mondeling nemen en moet ze nadien niet noodzakelijk in een schriftelijke beslissing verankerd worden. De directie beslist dus op discretionaire wijze op welke vleugel een gedetineerde verblijft. De klachtencommissie kan hierdoor enkel overgaan tot het toetsen van de redelijkheid van de beslissing. De directie is echter wel verplicht om al haar beslissingen genomen in het kader van de Basiswet te motiveren.
De klachtencommissie stelt vast dat klager de engagementsverklaring in verband met het verblijf op sectie 12 heeft ondertekend. In de engagementsverklaring staat onder andere dat op vraag van het personeel de gedetineerde actief meewerkt aan drugstesten en urinecontroles. Bovendien wordt een nultolerantie wat betreft verdovende middelen gehanteerd. De klachtencommissie stelt daarnaast vast dat klager tweemaal een negatieve urinecontrole aflegde terwijl hij in zijn klacht verklaart wel nog benzo’s te nemen waardoor zijn urinecontroles positief zouden moeten zijn zoals ook het geval was na de eerste controle. Tenslotte stelt de klachtencommissie vast dat een RAD werd opgesteld omdat men buisjes met vloeistof had gevonden achter de verwarming in de cel waar klager verbleef. Op basis van al deze elementen kwam de directie tot het besluit dat klager de urinecontroles had omzeild waardoor hij de engagementsverklaring voor het verblijf op sectie 12 had geschonden. De klachtencommissie meent op grond van de stukken tot hetzelfde besluit te komen waardoor zij van oordeel is dat de beslissing van de directeur om klager naar een andere sectie over te brengen niet onredelijk of onbillijk was. Om deze redenen is de klacht ongegrond.