TUCHT - BEWIJS - SANCTIE
Klager heeft een klacht ingediend tegen de tuchtbeslissing omdat hij de feiten blijft ontkennen. De rapporten aan de directeur vormen voor de directie een belangrijke basis als bewijs voor een tuchtrechtelijke inbreuk. De directie mag in de motivering van haar beslissing verwijzen naar een voldoend duidelijk opgesteld RAD. Zij mag op basis daarvan een tuchtsanctie opleggen omdat de directie er redelijkerwijze kan van uitgaan dat deze rapporten een correcte weergave zijn van de feiten, tenzij er overtuigende elementen worden aangevoerd die het tegendeel aantonen. Gelet op de discretionaire beoordelingsbevoegdheid van de directeur, is de klachtencommissie enkel bevoegd om na te gaan of de feitenvinding zorgvuldig gebeurde, of er werd uitgegaan van de juiste feitelijke gegevens en of de appreciatiebevoegdheid op een zorgvuldige wijze werd uitgeoefend.
De klachtencommissie heeft kennisgenomen van beide rapporten die werden opgesteld door twee verschillende personeelsleden, waaronder de adjudant. De klachtencommissie is van oordeel dat er geen enkele aanwijzing voorhanden is waaruit blijkt dat de in het RAD weergegeven feiten niet met de realiteit zouden stroken. De klachtencommissie ziet dan ook geen reden waarom de directie zich bij het nemen van de bestreden beslissing niet had mogen steunen op de rapporten. De klachtencommissie is van oordeel dat de directeur in redelijkheid en billijkheid de tuchtinbreuk kon bewezen verklaren. De directeur legde een algemene tuchtsanctie op in de vorm van tien dagen ATV. Voor een tuchtinbreuk van tweede categorie kan maximaal vijftien dagen ATV opgelegd worden. De tuchtsanctie is bijgevolg wettig. De klachtencommissie is bovendien van oordeel dat de tuchtsanctie ook niet onredelijk of onbillijk is. De directeur heeft in de tuchtbeslissing expliciet verwezen naar het aspect van herhaling, namelijk de omstandigheid dat klager voor de vierde keer wordt gesanctioneerd voor het beledigen van personeel. De klacht is ongegrond.
Klager heeft een klacht ingediend tegen de tuchtbeslissing omdat hij de feiten blijft ontkennen. De rapporten aan de directeur vormen voor de directie een belangrijke basis als bewijs voor een tuchtrechtelijke inbreuk. De directie mag in de motivering van haar beslissing verwijzen naar een voldoend duidelijk opgesteld RAD. Zij mag op basis daarvan een tuchtsanctie opleggen omdat de directie er redelijkerwijze kan van uitgaan dat deze rapporten een correcte weergave zijn van de feiten, tenzij er overtuigende elementen worden aangevoerd die het tegendeel aantonen. Gelet op de discretionaire beoordelingsbevoegdheid van de directeur, is de klachtencommissie enkel bevoegd om na te gaan of de feitenvinding zorgvuldig gebeurde, of er werd uitgegaan van de juiste feitelijke gegevens en of de appreciatiebevoegdheid op een zorgvuldige wijze werd uitgeoefend.
De klachtencommissie heeft kennisgenomen van beide rapporten die werden opgesteld door twee verschillende personeelsleden, waaronder de adjudant. De klachtencommissie is van oordeel dat er geen enkele aanwijzing voorhanden is waaruit blijkt dat de in het RAD weergegeven feiten niet met de realiteit zouden stroken. De klachtencommissie ziet dan ook geen reden waarom de directie zich bij het nemen van de bestreden beslissing niet had mogen steunen op de rapporten. De klachtencommissie is van oordeel dat de directeur in redelijkheid en billijkheid de tuchtinbreuk kon bewezen verklaren. De directeur legde een algemene tuchtsanctie op in de vorm van tien dagen ATV. Voor een tuchtinbreuk van tweede categorie kan maximaal vijftien dagen ATV opgelegd worden. De tuchtsanctie is bijgevolg wettig. De klachtencommissie is bovendien van oordeel dat de tuchtsanctie ook niet onredelijk of onbillijk is. De directeur heeft in de tuchtbeslissing expliciet verwezen naar het aspect van herhaling, namelijk de omstandigheid dat klager voor de vierde keer wordt gesanctioneerd voor het beledigen van personeel. De klacht is ongegrond.
Un dossier d'appel a été ouvert avec la référence BC/23-0081