TUCHT - MOTIVERING
Klager was in het bezit van een ijzeren staaf. Op de tuchtrechtelijke hoorzitting legde klager uit dat deze onderdeel was van een fitnesstoestel en dat hij deze had gekregen van een medegedetineerde die de gevangenis had verlaten.
Klager werd tuchtrechtelijk gesanctioneerd voor “het bezit van of de handel in door of krachtens de wet verboden voorwerpen of substanties”.
In haar schriftelijk verweer, merkt de directie op dat de foute tuchtinbreuk werd aangeduid. De klachtencommissie merkt inderdaad op dat een ijzeren staaf geen “door of krachtens de wet verboden voorwerp” is. Klager kan dus niet gesanctioneerd worden voor deze tuchtinbreuk.
De klachtencommissie meent dat de correcte kwalificatie “het niet-naleven van de door het huishoudelijk reglement voorgeschreven bepalingen” is. Uit de zitting van de tuchtrechtelijke hoorzitting is duidelijk gebleken dat de directie haar toestemming niet had verleend aan de schenking of verkoop van de ijzeren staaf aan klager.
Klager kreeg een bijzondere tuchtsanctie opgelegd van 7 dagen geen open regime.
Artikel 133 van de Basiswet schrijft voor dat een bijzondere tuchtsanctie opgelegd kan worden mits er een verband is met de aard of de omstandigheden van de tuchtrechtelijke inbreuk. Bovendien vereist artikel 8 van de Basiswet dat elke beslissing die in het kader van de Basiswet wordt genomen uitdrukkelijk gemotiveerd wordt. De klachtencommissie meent dat uit de combinatie van beide bepalingen volgt dat de directie uitdrukkelijk dient te motiveren waarom en hoe een bijzondere tuchtsanctie verband houdt met de aard of de omstandigheden van de tuchtrechtelijke inbreuk. Dit dient bovendien te gebeuren in de tuchtbeslissing zelf.
In casu dient de directie dus te motiveren waarom en hoe de uitsluiting van het open regime verband houdt met de tuchtinbreuk van het bezit van een ijzeren staaf. De klachtencommissie stelt vast dat de directie dit niet heeft gedaan. Daarom is de klacht gegrond.
Klager was in het bezit van een ijzeren staaf. Op de tuchtrechtelijke hoorzitting legde klager uit dat deze onderdeel was van een fitnesstoestel en dat hij deze had gekregen van een medegedetineerde die de gevangenis had verlaten.
Klager werd tuchtrechtelijk gesanctioneerd voor “het bezit van of de handel in door of krachtens de wet verboden voorwerpen of substanties”.
In haar schriftelijk verweer, merkt de directie op dat de foute tuchtinbreuk werd aangeduid. De klachtencommissie merkt inderdaad op dat een ijzeren staaf geen “door of krachtens de wet verboden voorwerp” is. Klager kan dus niet gesanctioneerd worden voor deze tuchtinbreuk.
De klachtencommissie meent dat de correcte kwalificatie “het niet-naleven van de door het huishoudelijk reglement voorgeschreven bepalingen” is. Uit de zitting van de tuchtrechtelijke hoorzitting is duidelijk gebleken dat de directie haar toestemming niet had verleend aan de schenking of verkoop van de ijzeren staaf aan klager.
Klager kreeg een bijzondere tuchtsanctie opgelegd van 7 dagen geen open regime.
Artikel 133 van de Basiswet schrijft voor dat een bijzondere tuchtsanctie opgelegd kan worden mits er een verband is met de aard of de omstandigheden van de tuchtrechtelijke inbreuk. Bovendien vereist artikel 8 van de Basiswet dat elke beslissing die in het kader van de Basiswet wordt genomen uitdrukkelijk gemotiveerd wordt. De klachtencommissie meent dat uit de combinatie van beide bepalingen volgt dat de directie uitdrukkelijk dient te motiveren waarom en hoe een bijzondere tuchtsanctie verband houdt met de aard of de omstandigheden van de tuchtrechtelijke inbreuk. Dit dient bovendien te gebeuren in de tuchtbeslissing zelf.
In casu dient de directie dus te motiveren waarom en hoe de uitsluiting van het open regime verband houdt met de tuchtinbreuk van het bezit van een ijzeren staaf. De klachtencommissie stelt vast dat de directie dit niet heeft gedaan. Daarom is de klacht gegrond.