TUCHT - BEZOEK - TOEREKENBAARHEID - MOTIVERING - ZORGVULDIGHEIDSPLICHT - TEGEMOETKOMING
De tuchtbeslissing is genomen naar aanleiding van een rapport aan de directeur dat stelde dat het Webex bezoek met klager niet kon plaatsvinden, omdat hij naar de wandeling was gegaan zonder verwittiging aan de chef van de afdeling.
De Klachtencommissie stelt vast dat de directie zich heeft gebaseerd op dit RAD voor het opleggen van een tuchtsanctie. Verder stelt de Klachtencommissie vast dat de directie iniet is ingegaan op het argument dat klager aanbracht tijdens de tuchtzitting. Klager haalde immers aan dat zijn bezoeker een e-mail had ontvangen met annulering van de afspraak. Volgens klager heeft zijn zus de mail toen teruggestuurd naar de directie. De Klachtencommissie meent dat de directie verder onvoldoende onderzoek heeft gedaan om de bewering van klager na te gaan. Nadien werd verder onderzoek gedaan en bleek dat deze bewering klopte terwijl deze informatie al voorhanden was op het moment van de tuchtprocedure.
Verder merkt de Klachtencommissie op dat het niet duidelijk is uit de tuchtbeslissing op welke grond de sanctie is genomen van het verbod op videobellen. Artikel 132, 3° Basiswet betreft immers een sanctie van ATV en vermeldt niets in verband met videobezoek. De directie heeft dit verder niet gemotiveerd.
De tuchtsanctie is gedeeltelijk uitgevoerd, waardoor de gevolgen van de vernietigde beslissing niet meer volledig ongedaan kunnen worden gemaakt. Bovendien heeft door een miscommunicatie het voorziene videobezoek niet kunnen plaatsvinden. De Klachtencommissie heeft de directie bevraagd omtrent de mogelijkheid tot het opleggen van een tegemoetkoming. De Klachtencommissie kent conform artikel 158 § 4 als tegemoetkoming aan klager, bovenop de normaal toegestane videobezoeken, een extra videobezoek toe.
De klacht is gegrond.
De tuchtbeslissing is genomen naar aanleiding van een rapport aan de directeur dat stelde dat het Webex bezoek met klager niet kon plaatsvinden, omdat hij naar de wandeling was gegaan zonder verwittiging aan de chef van de afdeling.
De Klachtencommissie stelt vast dat de directie zich heeft gebaseerd op dit RAD voor het opleggen van een tuchtsanctie. Verder stelt de Klachtencommissie vast dat de directie iniet is ingegaan op het argument dat klager aanbracht tijdens de tuchtzitting. Klager haalde immers aan dat zijn bezoeker een e-mail had ontvangen met annulering van de afspraak. Volgens klager heeft zijn zus de mail toen teruggestuurd naar de directie. De Klachtencommissie meent dat de directie verder onvoldoende onderzoek heeft gedaan om de bewering van klager na te gaan. Nadien werd verder onderzoek gedaan en bleek dat deze bewering klopte terwijl deze informatie al voorhanden was op het moment van de tuchtprocedure.
Verder merkt de Klachtencommissie op dat het niet duidelijk is uit de tuchtbeslissing op welke grond de sanctie is genomen van het verbod op videobellen. Artikel 132, 3° Basiswet betreft immers een sanctie van ATV en vermeldt niets in verband met videobezoek. De directie heeft dit verder niet gemotiveerd.
De tuchtsanctie is gedeeltelijk uitgevoerd, waardoor de gevolgen van de vernietigde beslissing niet meer volledig ongedaan kunnen worden gemaakt. Bovendien heeft door een miscommunicatie het voorziene videobezoek niet kunnen plaatsvinden. De Klachtencommissie heeft de directie bevraagd omtrent de mogelijkheid tot het opleggen van een tegemoetkoming. De Klachtencommissie kent conform artikel 158 § 4 als tegemoetkoming aan klager, bovenop de normaal toegestane videobezoeken, een extra videobezoek toe.
De klacht is gegrond.