ORDEMAATREGEL - BRIEFWISSELING - TELEFONIE
De klacht is gericht tegen een ordemaatregel waarbij het recht op telefonie ten aanzien van klager wordt beperkt en waarbij er controle op diens briefwisseling wordt opgelegd. Deze ordemaatregel werd opgelegd om de veiligheid binnen de inrichting te vrijwaren en te vermijden dat klager een radicaal gedachtengoed zou verspreiden bij medegedetineerden.
De Klachtencommissie stelt vast dat een schriftelijke neerslag van de geïndividualiseerde aanwijzingen niet vereist is door de wet en dat de directie het loutere bestaan van de aanwijzingen wel akteerde en schriftelijk vaststelde in haar ordemaatregel. Er is aldus geen schending van het legaliteitsbeginsel. De Klachtencommissie ziet bovendien geen reden om te twijfelen aan de waarachtigheid van hetgeen door de directeur in de de bestreden ordemaatregel werd geakteerd. Daarnaast stelt de Klachtencommissie vast dat de ordemaatregel betrekkelijk mild is. De Klachtencommissie kan de beslissing tot controle op de briefwisseling en beperking van de telefonie begrijpen, gezien de directeur met het oog op handhaving van de orde en veiligheid binnen de gevangenis geen enkel risico kan lopen en mag steunen op elke (geïndividualiseerde) aanwijzing dat deze mogelijks in het gedrang komt. De Klachtencommissie acht de ordemaatregel, die gesteund is op de combinatie van het strafrechtelijk verleden van klager en meldingen van personeelsleden over gebeurtenissen tijdens het verblijf van klager in de gevangenis, dan ook redelijk.
De klacht is ongegrond.
De klacht is gericht tegen een ordemaatregel waarbij het recht op telefonie ten aanzien van klager wordt beperkt en waarbij er controle op diens briefwisseling wordt opgelegd. Deze ordemaatregel werd opgelegd om de veiligheid binnen de inrichting te vrijwaren en te vermijden dat klager een radicaal gedachtengoed zou verspreiden bij medegedetineerden.
De Klachtencommissie stelt vast dat een schriftelijke neerslag van de geïndividualiseerde aanwijzingen niet vereist is door de wet en dat de directie het loutere bestaan van de aanwijzingen wel akteerde en schriftelijk vaststelde in haar ordemaatregel. Er is aldus geen schending van het legaliteitsbeginsel. De Klachtencommissie ziet bovendien geen reden om te twijfelen aan de waarachtigheid van hetgeen door de directeur in de de bestreden ordemaatregel werd geakteerd. Daarnaast stelt de Klachtencommissie vast dat de ordemaatregel betrekkelijk mild is. De Klachtencommissie kan de beslissing tot controle op de briefwisseling en beperking van de telefonie begrijpen, gezien de directeur met het oog op handhaving van de orde en veiligheid binnen de gevangenis geen enkel risico kan lopen en mag steunen op elke (geïndividualiseerde) aanwijzing dat deze mogelijks in het gedrang komt. De Klachtencommissie acht de ordemaatregel, die gesteund is op de combinatie van het strafrechtelijk verleden van klager en meldingen van personeelsleden over gebeurtenissen tijdens het verblijf van klager in de gevangenis, dan ook redelijk.
De klacht is ongegrond.