KC02/21-0083
Irrecevable
KC - Antwerpen
Commission des plaintes
Pas de décision du directeur
GEEN BESLISSING DIRECTEUR - BEVOEGDHEID - CELMUTATIE
De Klachtencommissie beveelt de directie echter aan dat in principe wanneer een persoon op een strafcel wordt geplaatst omwille van het weigeren van een extra persoon op cel of van een celmutatie, of met andere woorden omwille van het negeren van een bevel van het personeel de procedure van de voorlopige maatregel en vervolgens de tuchtprocedure wordt gevolgd. Bovendien heeft de directie hier opgemerkt dat klager terecht een cel met maximum twee personen heeft gevraagd, gezien de directie op zijn fiche heeft genoteerd dat klager maximum met twee personen op een cel mag zitten, zolang hij niet op de annex verblijft. Indien er geen beslissing is genomen, is er geen wettelijke basis waarop de plaatsing van een dergelijke gedetineerde gebaseerd is. In dit geval lijkt het dat er geen beslissing is van de directie, omdat het om een “standaardprocedure” zou gaan waarbij een beambte een gedetineerde de gedwongen keuze geeft tussen ofwel een extra persoon op cel aanvaarden, dan wel een “vrijwillig” verblijf in de strafcel. Om aan de wettelijkheid tegemoet te komen, is een schriftelijke beslissing aan te bevelen, zelfs als een gedetineerde zich niet fysiek verzet tegen een plaatsing in de straf- of veiligheidscel. De klacht is onontvankelijk.
De Klachtencommissie beveelt de directie echter aan dat in principe wanneer een persoon op een strafcel wordt geplaatst omwille van het weigeren van een extra persoon op cel of van een celmutatie, of met andere woorden omwille van het negeren van een bevel van het personeel de procedure van de voorlopige maatregel en vervolgens de tuchtprocedure wordt gevolgd. Bovendien heeft de directie hier opgemerkt dat klager terecht een cel met maximum twee personen heeft gevraagd, gezien de directie op zijn fiche heeft genoteerd dat klager maximum met twee personen op een cel mag zitten, zolang hij niet op de annex verblijft. Indien er geen beslissing is genomen, is er geen wettelijke basis waarop de plaatsing van een dergelijke gedetineerde gebaseerd is. In dit geval lijkt het dat er geen beslissing is van de directie, omdat het om een “standaardprocedure” zou gaan waarbij een beambte een gedetineerde de gedwongen keuze geeft tussen ofwel een extra persoon op cel aanvaarden, dan wel een “vrijwillig” verblijf in de strafcel. Om aan de wettelijkheid tegemoet te komen, is een schriftelijke beslissing aan te bevelen, zelfs als een gedetineerde zich niet fysiek verzet tegen een plaatsing in de straf- of veiligheidscel. De klacht is onontvankelijk.