ORDEMAATREGEL - BEZOEK - MOTIVERING
Het beroep is gericht tegen de beslissing van de Klachtencommissie van Leuven Centraal, waarbij een aanvraag voor ongestoord bezoek geweigerd werd.
De directeur kan een aanvraag tot ongestoord bezoek in sommige gevallen weigeren. Dat kan bijvoorbeeld wanneer de persoonlijkheid van de gedetineerde een contra-indicatie vormt voor de toekenning van het bezoek (art. 59§2, 3° Basiswet). De directeur heeft zich op deze grond gesteund om het ongestoord bezoek in dit dossier te weigeren. Zulke weigering moet steeds schriftelijk en gemotiveerd zijn.
Appellant stelt dat de weigering van het ongestoord bezoek niet voldoende gemotiveerd is en dat het hem op basis van de motivatie niet duidelijk is op welke grond en om welke redenen de aanvraag geweigerd werd. De Beroepscommissie volgt dit standpunt niet. Hoewel de motivering op het aanvraagformulier summier is, is het duidelijk op welke wettelijke basis men zich heeft gesteund voor de weigering. Daarnaast verwijst men in de motivering naar het advies van de PSD, dat een concrete en uitgebreide uiteenzetting van de redenen bevat. Vervolgens kaart appellant in het beroepschrift aan dat het advies van de PSD niet correct is en
herzien zou moeten worden. De Beroepscommissie kan zich echter enkel uitspreken over de wettelijkheid en redelijkheid van de beslissing van de directie en niet over de inhoud van het advies van de PSD. Dat advies is immers geen beslissing van de directeur in de zin van art. 148 van de Basiswet. Er zijn echter geen elementen waarom de directie zou moeten afwijken van het advies van de PSD. In die zin is het redelijk dat de directie zich hierop gebaseerd heeft voor de beoordeling van de aanvraag van het ongestoord bezoek.
Het beroep is ongegrond.
Het beroep is gericht tegen de beslissing van de Klachtencommissie van Leuven Centraal, waarbij een aanvraag voor ongestoord bezoek geweigerd werd.
De directeur kan een aanvraag tot ongestoord bezoek in sommige gevallen weigeren. Dat kan bijvoorbeeld wanneer de persoonlijkheid van de gedetineerde een contra-indicatie vormt voor de toekenning van het bezoek (art. 59§2, 3° Basiswet). De directeur heeft zich op deze grond gesteund om het ongestoord bezoek in dit dossier te weigeren. Zulke weigering moet steeds schriftelijk en gemotiveerd zijn.
Appellant stelt dat de weigering van het ongestoord bezoek niet voldoende gemotiveerd is en dat het hem op basis van de motivatie niet duidelijk is op welke grond en om welke redenen de aanvraag geweigerd werd. De Beroepscommissie volgt dit standpunt niet. Hoewel de motivering op het aanvraagformulier summier is, is het duidelijk op welke wettelijke basis men zich heeft gesteund voor de weigering. Daarnaast verwijst men in de motivering naar het advies van de PSD, dat een concrete en uitgebreide uiteenzetting van de redenen bevat. Vervolgens kaart appellant in het beroepschrift aan dat het advies van de PSD niet correct is en
herzien zou moeten worden. De Beroepscommissie kan zich echter enkel uitspreken over de wettelijkheid en redelijkheid van de beslissing van de directie en niet over de inhoud van het advies van de PSD. Dat advies is immers geen beslissing van de directeur in de zin van art. 148 van de Basiswet. Er zijn echter geen elementen waarom de directie zou moeten afwijken van het advies van de PSD. In die zin is het redelijk dat de directie zich hierop gebaseerd heeft voor de beoordeling van de aanvraag van het ongestoord bezoek.
Het beroep is ongegrond.